Już są w Polsce. Napływowe szkodniki sieją spustoszenie w ogrodach

Metcalfa pruinosa, znany również jako biały skoczek, to gatunek pluskwiaka z rodziny Flatidae. Do niedawna można go było spotkać na terenach Kanady, Meksyku, USA, a także w Korei Południowej, na Kubie, Jamajce czy Bermudach. W ostatnich latach zaczęto go jednak zauważać także w Europie, a w Polsce po raz pierwszy wykryto go w 2020 roku.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Jak rozpoznać białego skoczka?

Dorosłe osobniki tego pluskwiaka osiągają długość około 7-8 mm i posiadają dwie pary skrzydeł. Ich grzbiet i przednie skrzydła mają czarnobrązowy odcień, a pokrywa je biała, pudrowa substancja, która nadaje im niebieskoszarą barwę. Na każdym z przednich skrzydeł można zauważyć charakterystyczną, ciemną parę plam umiejscowioną w początkowej części.

W młodym stadium mają miękkie ciała, które są otoczone przez białe, woskowate włókna, czasami pokrywające cały odwłok. Na końcu odwłoka włókna nimfy są szczególnie długie. Po usunięciu warstwy woskowej kolor ich ciała zmienia się na biały lub jasnozielony. Ta sama woskowa substancja osiada również na liściach i pędach, które są pokarmem dla nimf. W ostatnim stadium pluskwiaki te osiągają wielkość około 5-6 mm.

Gdzie żeruje biały skoczek?

Białego skoczka można najczęściej spotkać na drzewach i krzewach iglastych, ale nie gardzi również zdrewniałymi gatunkami liściastymi oraz cytrusami i winoroślami. W Europie szkodnik ten został zanotowany na ponad 300 gatunkach roślin z 78 rodzin botanicznych.

W Warszawie znaleziono go na 22 gatunkach, w tym na orzechu włoskim, klonie, świerku białym, bzie czy głogu. Wśród wymienianych drzew i krzewów biały skoczek żeruje na takich roślinach jak brzoskwinie, morele, jarzębiny, maliny, jeżyny, róże oraz czarny bez.

Ze względu na występowanie pluskwiaka na różnych roślinach sadowniczych oraz tych dziko rosnących, skoczek może szybko zaatakować inne gatunki, co budzi niepokój wśród sadowników. Oprócz tego wyrządza wiele szkód, m.in. wysysa składniki pokarmowe, wodę oraz asymilanty z roślin, a także powoduje więdnięcie i obumieranie młodych pędów.

Dorosłe osobniki wydzielają ogromne ilości rosy miodowej, która pokrywa powierzchnię zainfekowanej rośliny. Ta lepka substancja stanowi pożywienie dla grzybów sadzakowych, które po osadzeniu się na roślinie, uniemożliwiają jej prawidłowy przebieg fotosyntezy.

Jak zwalczać owada?

Ze względu na obfity woskowaty nalot na ciele białego skoczka, dotarcie bezpośrednie do ciała pluskwiaka jest trudne, ale nie niemożliwe. Tę przeszkodę można pokonać, stosując mieszankę roztworu środka owadobójczego z adiuwantem.

Należy pamiętać, że biały skoczek w stadium larwalnym i nimfy ze względu na swój kłaczkowaty nalot mogą być mylone z bawełnicą korówką. Dlatego niezbędne jest zawsze staranne wyłuskanie larw/nimf z kolonii, z nalotu i dokładne ich zbadanie. Zwalczanie bawełnicy zwykle odbywa się na wiosnę lub późną jesienią. Natomiast larwy skoczka pokryte nalotem są aktywne latem.